KRAJ POCHODZENIA : Meksyk.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 28.07.2009.
UŻYTKOWOŚĆ : Pies do towarzystwa.
KLASYFIKACJA FCI : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa .Sekcja 6 Chihuahueño. Bez prób pracy.
Chihuahua jest uznawany za najmniejszą rasę świata a nosi nazwę największego stanu Republiki Meksyku (Chihuahua). Przypuszcza się, że psy te żyły w stanie dzikim i w okresie cywilizacji Tolteków zostały schwytane i oswojone przez tubylców. Podobizny ozdobnego psa zwanego « Techichi », który żył w mieście Tula były używane jako ozdoby obiektów architektonicznych w mieście. Posągi te przedstawiają psy bardzo podobne do współczesnego Chihuahua.
WRAŻENIE OGÓLNE:Pies tej rasy ma zwarte ciało. Niezwykle ważny jest fakt, że jego czaszka jest wysklepiona w kształcie jabłka i że
nosi on swój umiarkowanie długi ogon bardzo wysoko, bądź to zagięty, bądź też wkształcie półkola z końcową
częścią ogona skierowaną w stronęlędźwi.
ISTOTNE PROPORCJE:
Długość ciała nieznacznie większa niż wysokość w kłębie. Pożądany jest jednak prawie kwadratowy tułów,
szczególnie u samców. U suk,ze względu na funkcje rozrodcze, dopuszczalny jest nieco dłuższy tułów.
ZACHOWANIE / TEMPERAMENT:
Żywy, czujny, ruchliwy i bardzo odważny.
GŁOWA
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: wyraźnie zaokrąglona głowa w kształcie jabłka (cecha charakterystyczna rasy)
Stop : wyraźnie zaznaczony, głęboki i szeroki, czoło wypukłe już odnasady kufy.
TRZEWIOCZASZKA :
Nos : dopuszczalny każdy kolor. Umiarkowanie krótki, zadarty nieznacznie do góry.
Kufa : krótka, z profilu prosta, szeroka u nasady, zwężająca się w kierunku nosa.
Wargi : suche, ściśle przylegające.
Policzki : nieznacznie rozwinięte, bardzo suche.
Uzębienie : zgryz nożycowy lub cęgowy.
Tyłozgryz, przodozgryz, jak również wszystkie inne wadliwe typy zgryzu muszą być surowo oceniane.
Oczy : duże, okrągławe w kształcie, bardzo wyraziste, nie wyłupiaste,bardzo ciemne.
Oczy jaśniejsze są dopuszczalne, ale niepożądane.
Uszy : duże, stojące, rozwarte, szerokie u nasady, zwężają się stopniowo ku zaokrąglonym nieco końcom.
W spoczynku nachylonena bok pod kątem 45°.
SZYJA:
Górna linia nieco łukowata, umiarkowanej długości, grubsza u psów niż u suk. Bez łałoku.
U odmiany długowłosej obecność dłuższego włosa tworzącego kryzę jest nadzwyczaj pożądana.
TUŁÓW:
Zwarty i mocnej budowy.
Linia górna : prosta.
Kłąb : tylko lekko zaznaczony.
Grzbiet : krótki i mocny.
Lędźwie : mocno umięśnione.
Zad : szeroki i mocny; prawie płaski lub nieznacznie opadający.
Klatka piersiowa : szeroka i głęboka, żebra mocno wysklepione.Widziana z przodu pojemna lecz nieprzesadnie.
Widziana z boku sięga do łokci. Nie beczkowata.
Linia dolna : utworzona przez wyraźnie podciągnięty brzuch. Brzuchobwisły dopuszczalny, lecz niepożądany.
OGON:
Osadzony wysoko, płaski w wyglądzie, umiarkowanej długości; szeroki u nasady, zwężający się stopniowo
w kierunku koniuszka.Sposób noszenia ogona jest ważną cechą charakterystyczną rasy:w ruchu jest
noszony wysoko, nieco zagięty, bądź w postaci półkola,z końcówką skierowaną ku lędźwiom, co przydaje
tułowiowi równowagę. Nigdy nie powinien być noszony między tylnymi nogami,ani zakręcony poniżej linii grzbietu.
Szata na ogonie zależy od odmiany i powinna być zharmonizowana z szatą na tułowiu.U odmiany długowłosej
szata na ogonie tworzy pióro. W spoczynku ogon jest opuszczony i tworzy niewielkie, haczykowate zagięcie.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE :
Widziane z przodu tworzą linię prostąz łokciami.Widziane z boku są prostopadłe do podłoża.
Łopatki : nie są nadmiernie umięśnione.
Ramię: Dobre kątowanie między łopatką, a kością ramienną.
Łokcie : mocne i przylegające ściśle do tułowia, co zapewnia swobodny ruch.
Podramię: Proste, dobrej długości.
Nadgarstki : nieznacznie ugięte, mocne i giętkie.
ŁAPA:
Bardzo mała i owalna, z palcami rozstawionymi lecz niepłaskimi ( ani zajęcza, ani kocia łapa) .
Pazury szczególnie mocnołukowate i umiarkowanie długie. Opuszki dobrze wykształconei bardzo elastyczne.
Palce dodatkowe niepożądane.
KOŃCZYNY TYLNE :
Dobrze umięśnione z długimi kośćmi,prostopadłe do podłoża i równoległe w stosunku do siebie,
z dobrym kątowaniem w stawach biodrowych, kolanowych i skokowych,w harmonii z kątowaniem kończyn przednich.
Stawy skokowe : ścięgna Achillesa krótkie i dobrze wykształcone;widziane z tyłu są dość szeroko rozstawione
i prostopadłe do podłoża.
ŁAPA :
Bardzo mała i owalna, z palcami rozstawionymi lecz niepłaskimi ( ani zajęcza, ani kocia łapa) .
Pazury szczególnie mocnołukowate i umiarkowanie długie. Opuszki dobrze wykształconei bardzo elastyczne.
Palce dodatkowe niepożądane.
CHODY:
Kroki są długie, sprężyste, energiczne i żwawe z długim wykrokiemi mocną akcją tyłu.
Oglądane z tyłu, kończyny tylne powinny być prowadzone prawie równolegle w stosunku do siebie, tak,
żeby ślady stóp pokrywały się ściśle ze śladami łap przednich. Wraz z przyśpieszonym tempem ruchu kończyny
wykazują tendencję do zbieżności w kierunku środka ciężkości (ruch jednośladowy).
Ruch pozostaje swobodny i sprężysty bez widocznego wysiłku, z głową uniesioną do góry i prostym grzbietem.
SKÓRA:
Gładka i elastyczna na całym ciele.
SZATA:
SIERŚĆ:
W rasie tej są dwie odmiany szaty:
• krótkowłosa : szata jest krótka, przyległa na całym ciele. Jeśli jest podszycie, włos jest nieco dłuższy;
rzadsza szata w okolicy gardła i podbrzusza jest dopuszczalna; nieco dłuższy włos na szyi i ogonie,
krótki na pysku i uszach. Szata jest błyszcząca, a jej struktura miękka. Psy bezwłose nie są tolerowane.
• długowłosa : szata powinna być delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista.
Podszycie pożądane niezbyt gęste. Szata jest dłuższa,tworzy pióra na uszach, szyi, tylnych partiach kończyn
przednich i tylnych, na łapach i ogonie. Psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą nie są akceptowane.
MAŚĆ:
Wszystkie kolory, we wszystkich możliwych odcieniach i kombinacjach są dopuszczalne z wyjątkiem
umaszczenia marmurkowego.
WAGA :
W tej rasie brana jest pod uwagę tylko waga, nie wzrost.
Idealna waga : między 1.5 a 3 kg.
Jednak psy między 500 gr a 1,5 kg są akceptowane.
Okazy ważące poniżej 500 gr i ponad 3 kg powinny być dyskwalifikowane.
WADY:
Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady, i oceniane w zależności od
stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia.
• Brakujące zęby
• Podwójne zęby (przetrwałe zęby mleczne)
• Wąskie, spiczaste uszy
• Krótka szyja
• Długi tułów
• Karpiowaty lub łękowaty grzbiet (lordoza lub kifoza)
• Spadzisty zad
• Wąska klatka piersiowa, płaskie, słabo wysklepione żebra
• Ogon: nieprawidłowo osadzony, krótki lub zakręcony
• Krótkie kończyny
• Odstające łokcie
• Zbyt wąskie ustawienie kończyn tylnych
POWAŻNE WADY:
• Wąska czaszka
• Małe oczy, oczy głęboko osadzone lub wyłupiaste
• Długa kufa
• Tyłozgryz lub przodozgryz
• Rozchwiane kolana
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :
• Psy agresywne lub przesadnie lękliwe
• Psy w typie lekkim (typ „jelenia”, o nietypowej i krańcowowysublimowanej budowie: delikatna głowa,
długa szyja, wysmukłeciało, długie kończyny)
• Psy z niezrośniętym ciemiączkiem
• Uszy wiszące lub małe
• Deformacje żuchwy lub szczęki
• Ekstremalnie wydłużone ciało
• Brak ogona.
• U odmiany długowłosej: psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą
• U odmiany krótkowłosej: miejsca bez sierści (łysiny)
• Umaszczenie marmurkowe
• Waga ponad 3 kg
N.B:
Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.
Każdy pies wykazujący oczywiste wady fizyczne lub zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.
UWAGA:
Samce powinny mieć dwa normalnie wyglądające jądra, całkowicie opuszczone do worka mosznowego.